Μου μίλαγε για τους Έλληνες και τον ηρωισμό τους και ένιωθα σαν να μίλαγα με τον Μέγα Αλέξανδρο.

Μας έφτασε ένα συνταρακτικό μήνυμα το οποίο αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε.

Μας έφτασε ένα συνταρακτικό μήνυμα το οποίο αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε. Δεν έχουμε φανερώσει προς ώρας το όνομα του προσώπου που μας το έστειλε για λόγους ασφαλείας.

Σήμερα πήγα σε ένα ραντεβού και το άτομο που περίμενα με έστησε. Καθώς το περίμενα παρατηρούσα το κόσμο γύρω μου και σκεφτόμουν πόσο.....
προσηλωμένοι είναι κάποιοι στις καθημερινές τους δραστηριότητες και δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους. Κάποια στιγμή σε έναν κάδο σκουπιδιών είδα μια γριά γυναίκα
που την ακολουθούσαν 4-5 γάτες και ένας σκύλος.

Η γιαγιά έψαχνε μέσα στον κάδο για φαγητό. Όσο την κοίταζα από δίπλα της περνάγανε άνθρωποι που μιλάγανε στο κινητό, που γυρνάγανε από τα ψώνια, που απλά περπατάγανε. Κανένας δεν έδινε σημασία στην γριά γυναίκα.

Κάποια στιγμή βγάζει από τον κάδο κάτι πεταμένα σαλάμια και τα δίνει στις γάτες και στον σκύλο και λέω μέσα μου «παρόλο την πεινά που έχει δίνει και στα ζώα. Μπράβο της». Πάνω μου κράταγα 3 ευρώ και κάτι λεπτά. Από την αρχή έλεγα να πάω να της τα δώσω να πάρει έστω λίγο ψωμί αλλά δίσταζα. Δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο. Ίσως ντρεπόμουνα η δεν είχα το θάρρος. Δεν ξέρω. Το συναίσθημα του τύπου δεν ξέρω τι να κάνω είναι συχνό στις μέρες μας σε πολλά θέματα.

Έτσι έκατσα και τα ζύγισα και είπα αν δεν το κάνω τι θα έχω καταφέρει;

Αν δεν το κάνω δεν θα μάθω την απάντηση είπα μέσα μου, αν από την άλλη το κάνω τι θα έχω καταφέρει;

Θα έχω κάνει μια καλή πράξη και θα είναι ένα συν για την ψυχική μου υγεία, θα έχω βοηθήσει έστω και λίγο κάποιον συνάνθρωπο και θα έχω κάνει αυτό που καταβάθος ήθελα να κάνω. Άρα η ζυγαριά γέρνει και μάλιστα πολυ. Την πλησίασα και της είπα  

«ΓΙΑΓΙΑ ΕΧΩ ΠΑΝΩ ΜΟΥ 3 ΕΥΡΩ. ΠΑΡΤΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΛΙΓΟ ΨΩΜΙ ΝΑ ΦΑΣ».

Η απάντηση πραγματικά με εντυπωσιασε. Μου λέει «Παιδί μου είσαι πολύ ευγενικός αλλά κοιτά να δεις. Εγώ έχω μια μικρή σύνταξη και μπορώ κούτσα κούτσα να ζησω. Αυτό το κάνω γιατί κανένας δεν φροντίζει για αυτά τα ζώα».

Έτσι άνοιξα μια κουβέντα μαζί της γιατί συνειδητοποίησα πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν μέγιστη αξία μπροστά σε αυτούς που μιλάμε με το σεις και το σας. Για να μην μακρηγορώ θα σας πω μόνο αυτό:

Αυτή η γυναίκα ήταν νοσοκόμα το πόλεμο όταν ήταν νέα και μου έλεγε ιστορίες που τα βιβλία δεν τις λένε. Μου μίλαγε για τους Έλληνες και τον ηρωισμό τους και ένιωθα σαν να μίλαγα με τον Μέγα Αλέξανδρο. Μου έλεγε για καράβια με σιτάρι που στέλνανε στην Ελλάδα και οι γερμανοί τα βυθίζανε, μου έλεγε για παλικάρια που γνώρισε και για τον ξεπεσμό που έχουμε φτάσει.

Στο τέλος καθώς έπρεπε να σταματήσω την κουβέντα για τον λόγο του ότι η γιαγιά είχε βουτηχτεί στα δάκρυα ακούω το καλύτερο:

«Παιδί μου», μου λέει «πρέπει να μαζευτείτε και να κάνετε επανάσταση εσείς οι νεοι. Γιατι οι μικρότεροι δεν θα ξέρουν την ιστορία μας. Είναι καλύτερο να πεθάνετε πολεμώντας για την ελευθερία σας παρά να πεθάνετε σκλαβωμένοι».

Αυτή η κουβέντα με την γριά γυναίκα δίπλα σε έναν κάδο σκουπιδιών ήταν για μένα ένα μάθημα ζωής.
http://anti-ntp.blogspot.com/2011/06/100-300-voria.html

ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ! ! !

Φανης Αμπατζης μαζί με Maria Isidoridou

ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ! ! !
Παρ’ όλες τις επιρροές που έχει δεχθεί η γλώσσα μας, εντούτοις χρησιμοποιούμε στον καθημερινό λόγο, εκφράσεις αυτούσιες, προερχόμενες από την αρχαία Ελληνική. Αυτές αποτελούν την απόδειξη ότι η γλώσσα είναι το μοναδικό πολιτισμικό κληροδότημα, το οποίο παραμένει ανεπηρέαστο από το χρόνο
Είναι λοιπόν χρήσιμο να μάθουμε ή να θυμηθούμε, από που προέρχονται και από ποιούς ελέχθησαν για πρώτη φορά.
——————————————————————————————
- Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο.
Ειπώθηκε από τον Στέντορα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)
- Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο.
(Θουκυδίδης – Γ 11)
- Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση.
Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).
- Αρχή άνδρα δείκνυσι: όταν οι πράξεις – έργα χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο στον οποίο αναφερόμαστε. (Βίας ο Πριηνεύς – Σοφοκλής…. Αντιγόνη 62)
- Ασκοί του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών.
Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)
- Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο
Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.
- Βίος αβίωτος : ζωή ανυπόφορη.
(Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)
- Γαία πυρί μειχθήτω: σε περιπτώσεις καταστροφής, όταν θέλουμε να δώσουμε έμφαση.
- Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής , πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων.
Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής.
(Ηροδότου Ιστορία V 17-18)
- Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων).
Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας.
(Αρριαννού 11 3)
- Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις
Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα , όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.
- Διέβην τον Ρουβίκωνα : σε περιπτώσεις που λαμβάνεται μία παράτολμη απόφαση.
Η φράση αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος όταν το 49 π.Χ. αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία, πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.
- Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο.
Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων τότε που οι Έλληνες ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες
(Ομήρου Οδύσσεια λ 529)

Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων
Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.
- Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά.
Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.
- Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα.
Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας.
(Ομήρου Ιλιάδα Α 201)
- Επί ξυρού ακμής : στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο.
Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων.
(Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)
- Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια.
Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία
κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς.
(Ομήρου Ιλιάδα Α 65)
- Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα – θέματα, αναβολή.
Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα.
(Πλουτάρχου Πελοπ. 10)
- Ή ταν ή επί τας : Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό……………..ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε.
Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο.
(Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)
- Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη.
Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.
- Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος.
Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.
- Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών.
Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε το μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.
- Και συ τέκνον Βρούτε: Φράση που απευθύνεται σε πρόσωπα που προδίδουν την εμπιστοσύνη μας.
Την είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε τον Βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.
- Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται.
Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.
- Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια.
Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση.
(Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)
- Mηδένα προ του τέλους μακάριζε : Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος.
Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια.
(Ηροδότου Ι 32 7)
- Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου.
Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του.
(Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)
Ιστός της Πηνελόπης : Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει.
Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία.
(Ομήρου Οδύσσεια τ 149)
- Κουτί της Πανδώρας : Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα.
Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.
- Ο κύβος ερρίφθη: Η απόφαση έχει ληφθεί.
Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο.
- Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος
Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.
- Μέμνησο των Αθηναίων : Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.
Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντας ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων.
(Ηροδότου V 105)
Μερίς του λέοντος : Το μεγαλύτερο μερίδιο.
(Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)
- Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας : Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα
Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)

"Gracias, Grecia" Nuestra herencia

Δημοσιεύθηκε στις 10 Ιαν 2013

Grecia está presente en muchos aspectos de nuestra vida cotidiana. Dirigido por Pedro Pruneda Guión de Alfredo López y Arístides Mínguez Producida por I.E.S. Ingeniero de la Cierva y AMUPROLAG


Η Ελλάδα είναι παρούσα σε πολλές πτυχές της καθημερινής μας ζωής. Σκηνοθεσία: Peter Pruneda Σενάριο με Alfredo Lopez και Αριστείδης Mínguez Παράγεται από I.E.S. Μηχανικός Cierva και AMUPROLAG

Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.

Ελλάδα μου το δίκιο σου, Θεός το υποστηρίζει.

Ελλαδα μου,
το δίκιο σου,
Θεός το υποστηρίζει

Ποίημα του Γκίντερ Γκρας για την Ελλάδα

Από www.kathimerini.gr

Tης Ξενιας Κουναλακη

Το ποίημα του Γερμανού συγγραφέα, Γκίντερ Γκρας, με τίτλο «Η Ντροπή της Ευρώπης» δημοσιεύεται σήμερα σε παγκόσμια αποκλειστικότητα στην «Καθημερινή», από κοινού με τη Sueddeutsche Zeitung. Χρησιμοποιώντας τη φόρμα αρχαιοελληνικής ωδής, ο νομπελίστας απευθύνεται στην Ευρώπη και την προειδοποιεί ότι κινδυνεύει με πνευματική πενία αν αποπέμψει από τις αγκάλες της τη χώρα που τη δημιούργησε. Με αναφορές στην Ιφιγένεια εν Ταύροις του Γκαίτε, τον μύθο της Αντιγόνης και το έργο του φιλέλληνα Γερμανού λυρικού ποιητή Χέλντερλιν ο Γκρας διατρέχει την ελληνική Ιστορία, από την αρχαιότητα ώς τη χούντα των συνταγματαρχών. Καταλήγει δε με την απειλή ότι «η απληστία των τραπεζών, των επιτρόπων και των εγκαθέτων τους» θα προκαλέσει τη μήνι των ίδιων των θεών. Δίχως την Ελλάδα η Ευρώπη θα είναι φτωχότερη, μία ήπειρος φθαρμένη και στερημένη από οποιαδήποτε πνευματικότητα.

«Η Ντροπή της Ευρώπης»

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.

Οσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.

Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.

Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.

Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.

Σ' Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ' όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.

Ομως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.

Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.

Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν' απαλλοτριώσει.

Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.

(Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου)

Ήθη και έθιμα του Πάσχα σε όλη την Ελλάδα

από: news.in.gr

Ήθη και έθιμα του Πάσχα σε όλη την Ελλάδα

Στην Κέρκυρα, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες, πήλινα δοχεία (μπότιδες) στους δρόμους, με μεγάλο κρότο (Φωτογραφία: Eurokinissi )

Αθήνα

Μετά την Ανάσταση, ακολουθεί χορός και τραγούδι σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Από τους «λάκκους» της Λιβαδειάς μέχρι το έθιμο της «Κούνιας» στην Κύθνο, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας γιορτάζεται το αναστάσιμο μήνυμα.

Μακεδονία

Παλαιότερα στη Μακεδονία η νοικοκυρά έβαζε το πρώτο αυγό στο εικονοστάσι, απ όπου το έβγαζε με την πυροστιά μόνο όταν έβρεχε ή άστραφτε, για να «ξορκίσει» το χαλάζι και τις πλημμύρες. Σε κάποια χωριά της Μακεδονίας, όπως οι Ελευθερές, μέχρι πριν από λίγα χρόνια σημάδευαν το κεφάλι και την πλάτη των μικρών αρνιών με τη μπογιά που είχε χρησιμοποιηθεί για το βάψιμο τον αυγών.

Όσο το κόκκινο πανί ήταν κρεμασμένο στο μπαλκόνι ή το παράθυρο, οι γυναίκες δεν έπλεναν ούτε και άπλωναν ρούχα, γιατί το θεωρούσαν κακό σημάδι, ενώ τα πρώτα αυγά που έβαφαν τα έστελναν μαζί με τσουρέκια στα πεθερικά τους.

Στη Θάσο στην Κοινότητα Λιμεναρίων διατηρείται το πανάρχαιο έθιμο «Για βρέξ Απρίλη μ», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Συγκροτήματα απ όλη την Ελλάδα χορεύουν δημοτικούς χορούς.

Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής έχουν το έθιμο «Του μαύρου νιου τ αλώνι», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την εκφώνηση του πανηγυρικού, οι γεροντότεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά-σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και συχνά ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα Πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον «Καγκέλευτο» χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την επανάσταση του 1821. Ο χορός περνά κάτω από δάφνινη αψίδα όπου υπάρχουν δύο παλικάρια με υψωμένα σπαθιά και στη μέση του τραγουδιού διπλώνεται στα δύο με τους χορευτές να περνούν ο ένας απέναντι από τον άλλο για τον τελευταίο χαιρετισμό. Κατά την διάρκεια της γιορτής μοιράζεται, καφές που βράζει σε μεγάλο καζάνι «ζωγραφίτικος», τσουρέκια και αυγά.

Κεντρική Ελλάδα

Στην Αράχωβα, ανήμερα του Πάσχα ξεκινάει η περιφορά της Εικόνας του Αγίου Γεωργίου την οποία συνοδεύουν περί τα 500 άτομα ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές. Την επομένη πραγματοποιείται αγώνας δρόμου των γερόντων (ανηφορικός δρόμος), οι οποίοι ξεκινούν από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και φτάνουν στο λόφο. Ακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα και το απόγευμα χορεύουν γυναικείοι χορευτικοί σύλλογοι. Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται με κλέφτικα αγωνίσματα, όπως το σήκωμα της πέτρας.

Στην Αμφίκλεια και συγκεκριμένα το Δαδί δημιουργούνται «λάκκοι», όπου ψήνονται πολλά αρνιά μαζί, ενώ προσφέρονται αυγά, κρασί, και γλυκά.

Στη Λιβαδειά, το πιο χαρακτηριστικό έθιμο της πόλης, είναι το γνωστό «Πάσχα της Λιβαδειάς», με τους νέους της πόλης να συμμετέχουν στο έθιμο του «λάκκου». Μετά την Ανάσταση και πριν ξημερώσει οι κάτοικοι ετοιμάζουν την φωτιά. Ένας, κάνοντας το σταυρό του, βάζει φωτιά στο σωρό με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Με ραντίσματα νερού και συχνό χτύπημα με ένα μακρύ ξύλο, η θράκα είναι έτοιμη για να ψηθούν τα αρνιά. Το γλέντι διαρκεί μέχρι το απόγευμα και συμπληρώνεται με τη συμμετοχή παραδοσιακών χορευτικών συγκροτημάτων και την καύση πυροτεχνημάτων.

Στο Αιτωλικό την Κυριακή του Πάσχα κάθε γειτονιά, είναι μία μεγάλη υπαίθρια ψησταριά, όπου ο χορός και το τραγούδι έχουν τον πρώτο λόγο, ενώ προσφέρονται κρασί και παραδοσιακοί μεζέδες δωρεάν.

Κυκλάδες

Στην Κύθνο, το πιο επιβλητικό έθιμο του νησιού είναι αυτό της «Κούνιας». Την Κυριακή του Πάσχα, στην πλατεία του νησιού, στήνεται μία κούνια, στην οποία κουνιούνται αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές. Αυτός ή αυτή που θα κουνήσει κάποιον, δεσμεύεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων για γάμο.

Η Σύρος βιώνει με ιδιαίτερο τρόπο το Πάσχα. Οι δύο θρησκευτικές της κοινότητες, η Ορθόδοξη και η Καθολική, γιορτάζουν συγχρόνως τις μέρες του Πάσχα.

Στη Νάξο στο πασχαλινό τραπέζι ξεχωρίζει το παραδοσιακό «μπατούδο», κατσικάκι γεμιστό με εντόσθια, λαχανικά, ρύζι, αυγά και τυρί ψημένο στο φούρνο.

Δωδεκάνησα

Στο νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο, την Κυριακή του Πάσχα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η δεύτερη Ανάσταση κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες και από τον ηγούμενο μοιράζονται κόκκινα αυγά στους πιστούς.

Ιόνια νησιά

Ιδιαίτερα τα έθιμα στα Ιόνια νησιά, όπου την Κυριακή του Πάσχα κάθε εκκλησία βγάζει την Ανάσταση με φιλαρμονικές, σχολεία, προσκόπους και χορωδίες.

Newsroom ΔΟΛ

Η ιστορία της Ελλάδας σε 10 Λεπτά

Μεταφορτώθηκε από το χρήστη georion2004 την 7 Νοέ 2008

----+Αφιερωμένο σε όλους τους Έλληνες στην ψυχή και σε όλους εκείνους που αγαπάνε την Ελλάδα.+----

Συνδυάζοντας ήχο και εικόνα το immenseblue.gr δημιούργησε ένα video μέσα από το οποίο σας προσκαλεί να ταξιδέψουμε στο χρόνο και να ζήσουμε ξανά για ένα ολόκληρο 10λεπτο την ιστορία της Ελλάδας. Εμπνευσμένο φυσικά από την κλεψύδρα των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας του 2004 η σύλληψη της οποίας έγινε από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και με το μουσικό κομμάτι «πέρασμα» του Κωνσταντίνου Βήτα το immenseblue.gr παρουσιάζει το video που το ίδιο σκηνοθέτησε και ονομάζεται "Η ιστορία της Ελλάδας σε 10 λεπτά".

Χανόμαστε μέσα στον χρόνο και συναντάμε τους πρώτους ανθρώπους, τους πρώτους Έλληνες που έζησαν στην χώρα μας. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΗΓΕΝΕΙΣ! 10 λεπτά δεν αρκούν για να γνωρίσουμε την ιστορία αυτής της χώρας που κατάφερε με τον Τεράστιο Πολιτισμό της να επιδράσει στην παγκόσμια ιστορία. Από την Προϊστορία (Μειόκαινο, Πλειόκαινο, Λίθου Εποχή /Παλαιολιθική, Μεσολιθική, Νεολιθική Περίοδος/, Εποχή του Χαλκού και Εποχή του Σιδήρου /Σκοτεινή, Γεωμετρική Περίοδος/) ταξιδεύουμε στον Αρχαίο Κόσμο (Αρχαϊκή, Κλασική, Ελληνιστική, Ρωμαϊκή Εποχή) στην Βυζαντινή εποχή και τον Ελληνικό Μεσαίωνα, στην Εποχή της Τουρκοκρατίας και της Ελληνικής Επανάστασης ως το σήμερα τη Νεότερη και Σύγχρονη εποχή.

Έννοιες όπως η Δημοκρατία, ο Πολιτισμός, το Δίκαιο, το Πνεύμα γεννήθηκαν στην Ελλάδα για να προσφέρουν απλόχερα σε όλο τον κόσμο την γνώση. Μέσα από μια πλούσια ιστορία βλέπουμε το λαμπρό παρελθόν κι ετοιμαζόμαστε για ένα εξίσου λαμπρό μέλλον! Η Ελλάδα άλλωστε δεν έχει μόνο μια πλούσια Αρχαία Ιστορία, έχει και μια πλούσια Μοντέρνα Ιστορία. Δεν είναι τυχαίο πως είναι η μόνη χώρα που υπάρχει από την προϊστορία και την αρχαιότητα και συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας και θα συνεχίσει να είναι ζωντανή, είναι η μοναδική χώρα που έχει καταφέρει να φτιάξει Περίλαμπρους Πολιτισμούς, να διαγράψει την δική της ιστορία ταξιδεύοντας σαν ένα μικρό καράβι μέσα στο απέραντο γαλάζιο, ένα καράβι που όμως μπόρεσε να γεννήσει και να μεταφέρει τις μεγάλες ιδέες σε όλο τον κόσμο. Το καράβι αυτό είναι η Ελλάς!

ΕλληνοΣύροι! Αμιούν Το κέντρο των ελληνορθοδόξων χριστιανών του Λιβάνου...

Ελληνορθόδοξοι άραβες στο Λίβανο

15 Μαρτίου 2012

Γιουνανισταν = Ελλάδα

Αμιούν. Το κέντρο των ελληνορθοδόξων χριστιανών του Λιβάνου.

Αμιούν. Μια πόλη με 15.000 κατοίκους οι οποίο όλοι τους είναι ελληνορθόδοξοι. Αμιούν. Η μεγαλύτερη αποκλειστικά ελληνορθόδοξη πόλη όχι μόνο του Λιβάνου, αλλά και ολόκληρης της Μέσης Ανατολής. Αμιούν. Μια πόλη αραβόφωνων κατοίκων με ελληνική ψυχή.

Αμιούν - Αμ Γιούν. Η πόλη των Ελλήνων.
Μα ποιοι είναι αυτοί οι αραβόφωνοι ελληνορθόδοξοι που.

ζουν τόσο κοντά μας και που όμως εμείς δεν τους γνωρίζουμε; Τί να τους αποκαλέσουμε; Αραβόφωνους Έλληνες; Ορθόδοξους ιθαγενείς; Εξαραβισθέντες Έλληνες; Ετερόφωνους αδελφούς;

Ας δούμε όμως τί δηλώνει ο διάσημος φιλόσοφος και συγγραφέας Νασίμ Ταλέμπ ο οποίος κατάγεται από την Αμιούν:
«Η αρχική μου καταγωγή είναι από την Αμιούν, αλλά η οικογένειά μου από το 1890 δεν ζει εκεί πλέον παρά μόνο για διακοπές. Είναι η Ελληνορθόδοξη καρδιά της Λεβαντίνικης ενδοχώρας (είμαστε αυτοί που ο Καβάφης αποκαλεί Ελληνοσύροι ή, αυτοί που οι άνθρωποι αποκαλούν λιγότερο ποιητικά Αντιοχειανοί - και εγώ είμαι γαλλόφωνος Ελληνοσύρος (συρολιβανέζικο αίμα, αραβική λαλιά και ελληνική ψυχή)».

Μπορεί η εξήγηση που μας δίνει ο Νασίμ Ταλέμπ να είναι μια αλήθεια, αλλά όμως δεν είναι όλη η αλήθεια γιατί πολλοί από τους «Ελληνοσύρους» της Αμιούν και όλης της Μέσης Ανατολής όχι μόνο έχουν ελληνική ψυχή αλλά και ελληνικό αίμα. Οι ίδιοι αποκαλούν τους εαυτούς τους Ρουμ, δηλαδή Ρωμιούς, και είναι το απομεινάρι, η κληρονομιά, που άφησε πίσω της η ορθόδοξη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, μια κληρονομιά που είναι βαθιά ριζωμένη μέσα τους.

Οι 15.000 κάτοικοι της Αμιούν αποτελούν το ελληνορθόδοξο κέντρο ενός μεγαλύτερου ελληνορθόδοξου πυρήνα στην περιοχή της Κούρα. Ο πληθυσμός της περιφέρειας της Κούρα είναι περίπου 84.000 και το 65% αυτού του πληθυσμού είναι ελληνορθόδοξοι. Ως πρωτεύουσα της Κούρα, στην Αμιούν υπάρχουν ελληνορθόδοξα σχολεία και κολέγια, αλλά και πολύ κοντά σε αυτήν υπάρχει και το μοναδικό ορθόδοξο πανεπιστήμιο στο κόσμο, το Πανεπιστήμιο του Μπαλαμάντ.
Αν και απομονωμένοι από τον νεοελληνικό πολιτισμό, εντούτοις οι κάτοικοι της Αμιούν προσπαθούν να έχουν μια κάποια επαφή με την Ελλάδα και τους νεοέλληνες. 'Eχουν καθιερώσει τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στην πόλη τους και έχουν επίσης προχωρήσει στην διδυμοποίηση της Αμιούν με τη πόλη της Καλαμάτας.

Θα μπορούσε όμως να γίνουν περισσότερα από τη δική μας πλευρά ως νεοέλληνες για να επιτευχθεί μια περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεών μας με αυτούς τους ξεχασμένους Ρωμιούς αδελφούς μας. Είναι ντροπή μας να γνωρίζουμε όλες τις πανταχού φυλές της γης, και να αγνοούμε ότι εκτός από εμάς υπάρχουν και άλλοι Ρωμιοί σε αυτό το κόσμο. Ρωμιοί που ζουν απομονωμένοι μέσα στον Ισλαμικό Κόσμο που τους περικύκλωσε και το μόνο που θέλουν από εμάς είναι ηθική υποστήριξη και τίποτα άλλο.

Μέχρι να το πράξουμε αυτό, οι Ρωμιοί κάτοικοι της Αμιούν και της ευρύτερης περιοχής θα συνεχίσουν να έχουν, εκτός από το Θεό, τις ελληνορθόδοξες εκκλησίες τους και τα μοναστήρια τους για να τους δίνουν παρηγοριά και δύναμη.

Στην Αμιούν υπάρχουν 11 ελληνορθόδοξες εκκλησίες και ένα ελληνορθόδοξο μοναστήρι που αντικατοπτρίζουν μια ορθόδοξη Βυζαντινή Αυτοκρατορία που ακόμη ζει, ξεχασμένη από εμάς τους νεοέλληνες, αλλά ακόμη ζει. Ας τις γνωρίσουμε, ας τους γνωρίσουμε.

Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα

Ιερά Μονή και τώρα ενοριακή εκκλησία της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας

Ιερός Ναός Αγίου Φωκά

Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου

Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας

Σπηλιά -εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας

Ιερός ναός Αγίας Μαρίνας

Ιερός Ναός Αγίου Συμεών

Ιερός Ναός Αγίου Δομετίου

Καθεδρικός Ναός Αγίου Γεωργίου

Ιερός Ναός Αγίων Σεργίου και Βάκχου

Από τη Σίβυλλα

Τι πειράζει κι αν εξαφανιστούν τα πουλιά;

Γεια σας,

Είμαι η Δώρα Σκαρτσή, δασολόγος στο WWF Ελλάς.

Έχω περάσει 20 χρόνια της ζωής μου στο δάσος της Δαδιάς στον Έβρο, προστατεύοντας
τον Κραυγαετό, τον Μαυρόγυπα και τα άλλα σπάνια αρπακτικά.

Πάντα υπήρχαν άνθρωποι που με ρωτούσαν, «Τι πειράζει κι αν εξαφανιστούν τα πουλιά;»
Δεν ήταν κοντά για να δουν ότι η φύση που θρέφει τα πουλιά, θρέφει και τον άνθρωπο.

Όλη μου η δουλειά στοχεύει στο να παραμείνει αυτό το πολύτιμο κομμάτι της Ελλάδας ζωντανό.
Είμαι σίγουρη πως αργά ή γρήγορα η αξία του θα είναι ξεκάθαρη σε όλους.

Σήμερα όμως, για να τα καταφέρει ο Κραυγαετός να συνεχίσει το ταξίδι του, θα χρειαστεί βοήθεια.

Τι λες; Θα του δώσουμε την ευκαιρία;

Πώς μπορώ να βοηθήσω;

Τι τρέχει με τους Έλληνες;

"Τι τρέχει με τους Έλληνες;" Ολόκληρο το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ που χαλάει κόσμο

-
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ δημιούργησε για τη σουηδική τηλεόραση η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Πασχαλίδου, με θέμα την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Το ντοκιμαντέρ με τίτλο "Τι τρέχει με τους Έλληνες;", ξεκινά με την εικόνα μιας παιδοψυχολόγου, η οποία ξεσπά σε κλάματα περιγράφοντας τις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας, υπό τους ήχους του περίφημου "λεφτά υπάρχουν", του...Γιώργου Παπανδρέου.

Το ερώτημα "πώς φτάσαμε από τη μέθη του Euro και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στα σημερινά χάλια τίθεται επιτακτικά για άλλη μια φορά.
Η δημοσιογράφος περιηγήθηκε στους δρόμους της Αθήνας, καταγράφοντας τα λουκέτα και τα άδεια καταστήματα, το κίνημα των "Αγανακτισμένων" και την οργή των πολιτών, που βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, τους φόρους να πολλαπλασιάζονται και την ακρίβεια να θεριεύει. Κατέγραψε ακόμα την αντίθεση των εικόνων ανάμεσα στα μπουζούκια το βράδυ του Σαββάτου, που θυμίζουν κάτι από τη "φούσκα" που όλοι ζήσαμε στο παρελθόν και τους έρημους δρόμους της Αθήνας, σε ώρες αιχμής.

Στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε μεταξύ άλλων την βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, η οποία αναλύει το πώς φτάσαμε ως
εδώ, ρίχνοντας ευθύνη στους αστούς αλλά και στους μικροαστούς, τον εκδότη και δημοσιογράφο Γιώργο Κύρτσο, ο οποίος κατηγορεί την Ευρώπη για τη στάση της αλλά και τους πολιτικούς μας, που δεν ύψωσαν το ανάστημά τους, αλλά και την... Ελένη Μενεγάκη.
Φιλοξενούνται ακόμα δηλώσεις της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία δηλώνει ότι κάθε Έλληνας πληρώνει στην προσωπική του ζωή την ήττα της πολιτικής από την οικονομία. Γροθιά στο στομάχι, είναι οι σκηνές, όπου η δημοσιογράφος επισκέπτεται οικογένεια, που ζει χωρίς ρεύμα και δεν στέλνει τα παιδιά στο σχολείο, καθώς ο πατέρας έχασε και τις δυο δουλειές που είχε.

Στο κοινωνικό παντοπωλείο, η δημοσιογράφος συναντά ανθρώπους που ζουν χάρη σε αυτό, αλλά νιώθουν συντετριμμένοι. Ένας από αυτούς ξεσπά σε κλάματα μπροστά στην κάμερα, όταν αναφέρει το ύψος της σύνταξής του. Το ντοκιμαντέρ κλείνει με μια εικόνα της Ακρόπολης με φόντο το ηλιοβασίλεμα, υπογραμμίζοντας την ομορφιά της χώρας μας που αντέχει στο σκοτάδι της οικονομικής ανέχειας και την δημοσιογράφο μπροστά από τη Βουλή να αναρωτιέται που θα οδηγηθεί η Ελλάδα, την ώρα που η κρίση εξαπλώνεται σε ολόκληρη την ευρωζώνη.

taxalia.blogspot