ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ ΝΕΥΤΩΝΑ, ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ !!!.

Τα ιστορικά χειρόγραφα του Νεύτωνα online στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του Cambridge.

Το πανεπιστήμιο Κέμπριτζ, όπου δίδασκε ο διάσημος φυσικός και
μαθηματικός Ισαάκ Νεύτων, επιτρέπει πλέον για πρώτη φορά τη
διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου στα ψηφιοποιημένα
χειρόγραφα και πρωτότυπα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα. Μεταξύ
αυτών βρίσκεται η πρωτότυπη τυπωμένη έκδοση του αριστουργήματός του
«Principia Mathematica» (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας),
μαζί με τις εμβόλιμες σχετικές χειρόγραφες σημειώσεις και απαντητικά
σχόλια στους επικριτές του, που ο ίδιος είχε κάνει πάνω στο δικό του
αντίτυπο.
Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», περισσότερες από
4.000 σελίδες, δηλαδή περίπου το ένα πέμπτο του αρχείου του Νεύτωνα,
που διατηρεί το φημισμένο πανεπιστήμιο, έχουν ψηφιοποιηθεί και είναι
προσβάσιμα online στο πλαίσιο ενός προγράμματος, το οποίο θα δώσει στο
ευρύ κοινό πρόσβαση στο έργο και άλλων «κολοσσών» της επιστήμης, όπως
ο Δαρβίνος.
Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος για την ψηφιοποίηση στη βιβλιοθήκη του
Κέμπριτζ, Γκραντ Γιανγκ, τα χειρόγραφα του Νεύτωνα αποκαλύπτουν τον
τρόπο που σκεπτόταν και σταδιακά προχωρούσε στις σημαντικές
ανακαλύψεις του, που σφράγισαν τη σύγχρονη επιστήμη.

Για ρίξτε όμως και μια ματιά και στο σημειωματάριό του. Αναγνωρίζετε τη
γλώσσα που χρησιμοποιούσε;

http://cudl.lib.cam.ac.uk/view/MS-ADD-03996/9

Μπορείτε να ψάξετε σελίδα - σελίδα τις 285 σελίδες αυτών των χειρογράφων του Ισαάκ Νεύτωνα, να μεγενθύνετε κάθε σελίδα όπως θέλετε (υπάρχουν σχετικά κουμπιά ελέγχου) και να διαβάσετε την Ελληνική γλώσσα που χρησιμοποίησε στα έτη 1.661 έως 1.665 παράλληλα με την Αγγλική, ο Άγγλος Φυσικός, Μαθηματικός, Αστρονόμος, Φιλόσοφος, Αλχημιστής και Θεολόγος Ισαάκ Νεύτωνας.

Χειρουργική με κινούμενα σκίτσα - ΘΑΥΜΑΣΙΟ

Ευχαριστούμε τον Φίλο Βασίλη.

See how doctors put us back together .... animated.

This is beautifully done by a retired surgeon. Amazing technology!

http://www.youtube.com/embed/xMYjfb_M9wM?rel=0

Πλούταρχος «Ο δανεισμός είναι πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας»

Πλούταρχος (92 π.Χ.): “Περὶ τοῦ μὴ δεῖν δανείζεσθαι”

«Το δανείζεσθαι της εσχάτης αφροσύνης και μαλακίας εστίν»

«Ο δανεισμός είναι πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας»!

Το είπε ο Πλούταρχος τον 1ο μ.Χ. αιώνα και να που έφθασε η στιγμή να εκτιμηθούν οι λόγοι του...

«Εχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν σου λείπουν. Δεν έχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν θα ξεπληρώσεις το χρέος σου»,

«Οι οφειλέτες είναι δούλοι όλων των δανειστών τους. Είναι δούλοι δούλων αναιδών και βάρβαρων και βάναυσων».

Και οι δανειστές «Μετατρέπουν την αγορά σε κολαστήριο για τους δύσμοιρους οφειλέτες, σαν όρνεα τους κατακρεουργούν και τους κατασπαράζουν βυθίζοντας το ράμφος στα σωθικά τους»...

Το κείμενο δεν γράφτηκε τυχαία. Η Αθήνα και οι άλλες ελληνικές πόλεις μαστίζονταν από τις συνέπειες της υπερχρέωσης, όταν ο Πλούταρχος περί το 92 μ. Χ. αποφάσισε να μιλήσει μπροστά σε ακροατήριο για τις σοβαρές συνέπειες του δανεισμού.

Σε ποιούς ήταν χρεωμένοι τότε οι άνθρωποι; Σε δικούς τους αλλά κυρίως σε ξένους πιστωτές ως επί το πλείστον Ρωμαίους.

«... κουβαλώντας μαζί τους σάκους και συμφωνητικά και συμβόλαια σαν δεσμά εναντίον της Ελλάδος, την οργώνουν από πόλη σε πόλη και σπέρνουν χρέη που πολλά βάσανα φέρνουν και πολλούς τόκους, και που δύσκολα ξεριζώνονται ενώ οι βλαστοί τους περικυκλώνουν τις πόλεις, τις εξασθενούν και τελικά τις πνίγουν», λέει παραστατικά ο Πλούταρχος.

Και τι προτείνει;

«Φύγε να γλυτώσεις από τον εχθρό και τύραννό σου, τον δανειστή που θίγει την ελευθερία σου, βάζει πωλητήριο στην αξιοπρέπειά σου κι αν δεν του δίνεις, σε ενοχλεί· αν πουλήσεις, ρίχνει την τιμή· αν δεν πουλήσεις σε αναγκάζει· αν τον πας στο δικαστήριο προσπαθεί να επηρεάσει την έκβαση της δίκης· αν του ορκίζεσαι σε προστάζει· αν κρατάς την πόρτα κλειστή στήνεται στο κατώφλι και σου βροντά αδιάκοπα...».

Αλλά ο Πλούταρχος δεν κατακεραυνώνει μόνον τους πιστωτές.

Δεν φταίει μόνον ο δανειστής.

Ευθύνεται πρωστίστως ο δανειζόμενος με την άφρονα συμπεριφορά του και την επιθυμία του για πολυτέλεια και τριφυλή ζωή

«Διότι χρεωνόμαστε για να πληρώσουμε όχι το ψωμί και το κρασί μας, μα εξοχικές κατοικίες, δούλους, μουλάρια, ανάκλιντρα και τραπεζώματα... ».

Κι αν ο Πλούταρχος κατακεραυνώνει έτσι τους συγχρόνους τους, τι θα έλεγε για... τα εορτοδάνεια και τα δάνεια για καλοκαιρινές διακοπές, που διαφημίζονταν από τις Τράπεζες μέχρι πρότινος, βρίσκοντας φυσικά, πολλούς «αγοραστές».

Και το αποτέλεσμα ποίο είναι;

«Για να διατηρήσουμε την ελευθερία μας ενώ έχουμε συνάψει δάνεια κολακεύουμε ανθρώπους που καταστρέφουν σπιτικά, γινόμαστε σωματοφύλακες τους, τους καλούμε σε γεύματα, τους προσφέρουμε δώρα και τους πληρώνουμε φόρους».

«Ανθρωπος που μπλέκει μια φορά,

μένει χρεώστης για πάντα

και σαν το άλογο που του έχουν φορέσει χαλινάρι,

έχεται στη ράχη του τον έναν αναβάτη μετά τον άλλον»

Οι συμφορές του δανεισμού

(Περί του μη δειν δανείζεσθαι)

Συγγραφέας: Πλούταρχος

Μεταφραστής: Παπαπάνου Πολυξένη Εκδόσεις: Νεφέλη

Αναρωτιέστε γιατί κάθε τόσο χρεοκοπεί ένα κράτος, κάποιες επιχειρήσεις ή χιλιάδες ιδιώτες;

Published on May 30, 2012
Αν αναρωτιέστε γιατί κάθε τόσο χρεοκοπεί ένα κράτος, κάποιες επιχειρήσεις ή χιλιάδες ιδιώτες, και δεν μπορείτε να πιστέψετε πως φταίει μόνο η ανικανότητα των ανθρώπων, η τεμπελιά και η ατιμία τους, τότε δείτε αυτό το σύγχρονο γερμανικό παραμύθι.
Αν μη τι άλλο θα σας δώσει να καταλάβετε την βασική αρχή λειτουργίας του χρηματοοικονομικού συστήματος έτσι όπως έχει στηθεί ως χρηματοπιστωτικό από κάποιους στο παρελθόν. Θα δείτε πόσο ύπουλα ο τόκος ευθύνεται για την μιζέρια όλου του κόσμου.
Το βίντεο είναι σύντομο και περιεκτικό για να μην κρατήσει ώρες, για αυτό πράγματα παρουσιάζονται απλουστευμένα, αλλά και κατανοητά.
http://www.youtube.com/watch?v=8F4IGwuKdUQ
Αβάσιμες συνομωσιολογίες προάγουν τον φασισμό. Ψάξτε την αλήθεια και διασταυρώστε τις πληροφορίες!

Η νέα βιολογική ασπιρίνη φέρει την Κρητική υπογραφή.

E-mailed by mkanakaris1@   Η νέα βιολογική ασπιρίνη φέρει την Κρητική υπογραφή.  Ήρθε για να αλλάξει άρδην όλα όσα μέχρι σήμερα γνωρίζαμε για την προστασία της υγείας μας από τα κρυολογήματα και την κοινή γρίπη. Πρόκειται για μία μαγική κάψουλα που αποτελείται αποκλειστικά από τρία είδη κρητικών βοτάνων διαλυμένων σε ελαιόλαδο!!!! Η μαγική αυτή κάψουλα παρασκευάσθηκε από ομάδα καθηγητών του Πανεπιστημίου Κρήτης, αποτελεί παγκόσμια πατέντα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και συνδυάζει την απόλυτη αξιοποίηση των κρητικών βοτάνων με τις αυστηρές προδιαγραφές που θέτει η σύγχρονη φαρμακευτική επιστήμη. Εμπνευστές αυτής της ιδέας είναι οι καθηγητές Ιατρικής Ηλίας Καστανάς και Χρήστος Λιόνης και ο καθηγητής Βιολογίας Στέργιος Πυρίντσος ενώ για την παρασκευή της κάψουλας συμμετείχαν η Ένωση Αγροτικού Συναιτερισμού Ρεθύμνου και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία Gallenica. Αναμένεται ακόμα η πιστοποίησή της από τον ΕΟΦ καθώς και από τις ευρωπαϊκές αρχές και την αμερικανική FDA. Το πλέον σίγουρο είναι ότι η κρητική ασπιρίνη θα ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας μας, αφού όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες παρόλο που τα συστατικά της είναι εντελώς φυσικά το νέο αυτό σκεύασμα αποτελεί φάρμακο και όχι συμπλήρωμα διατροφής!!!! Όπως είχε εσφαλμένα χαρακτηρισθεί!!! Στόχος των επιστημόνων δεν είναι να αντικαταστήσουν ή να αχρηστεύσουν την παραδοσιακή ασπιρίνη αλλά να εισάγουν στην αγορά ένα φυσικό φάρμακο, βγαλμένο από την κρητική γη. Οι θεραπευτικές ιδιότητες του φυσικού αυτού φαρμάκου προέρχονται από τα τρία κρητικά βότανα που θεωρούνται ευεργετικά για τον οργανισμό μας, διαλυμένα σε ελαιόλαδο, οι φαρμακευτικές ιδιότητες του οποίου είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Η ιδέα της έρευνας βασίστηκε σε λαϊκές παραδόσεις που μαρτυρούσαν πως το συγκεκριμένο αφέψημα ήταν παλιά κρητικό γιατρικό κατά της γρίπης. Η 12χρονη έρευνα ήρθε να επιβεβαιώσει τις λαϊκές παραδόσεις. Οι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι Κρητικοί που κατανάλωναν το κοκταίηλ βοτάνων παρουσίαζε ισχυρή αντίσταση στα κρυολογήματα και στις λοιμώξεις. Παρόλα αυτά ο καθηγητής Ηλίας Καστανάς αρνείται να αποκαλύψει την φόρμουλα του νέου φαρμάκου: «Το φάρμακο θα αποτελέσει παγκόσμια πατέντα. Αν αποκαλύπταμε κάποιο από τα τρία βότανα, πολύ φοβάμαι ότι θα είχαμε το φαινόμενο της τηλεοπτικής "φραπελιάς", όταν όλοι πήγαιναν και κούρευαν τα φύλλα της ελιάς και τα χτυπούσαν στο μίξερ». «Τα υλικά από τα οποία αποτελείται η κάψουλα δεν παρουσιάζουν, μέχρι στιγμής, επιπτώσεις στην υγεία. Η δοσολογία που θα συστήνεται θα είναι παρόμοια με την κατανάλωση 2 με 3 ροφημάτων την ημέρα» «Η πολιτεία δεν μας παρείχε καμία απολύτως βοήθεια για την παρασκευή του φαρμάκου. Τα κονδύλια για την έρευνα και την παραγωγή του τα αντλήσαμε από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ρεθύμνου και τη φαρμακευτική εταιρεία» Η βιολογική ασπιρίνη της Κρήτης αποτελεί ένα από τα πιο λαμπρά επιτεύγματα του Πανεπιστημίου Κρήτης, στον τομέα της φαρμακολογίας. Η έγκριση του αναμένεται στα μέσα του 2013 από τον ΕΟΦ, ενώ η τιμή πώλησής του δεν πρόκειται να ξεπεράσει το 1 ευρώ. Το φυσικό αυτό φάρμακο: .Προστατεύει από τις λοιμώξεις του αναπνευστικού .Ανακουφίζει από το κρυολόγημα .Καταπολεμά την κοινή γρίπη .Είναι αντιπυρετικό .Έχει αναλγητικές ιδιότητες

Χρόνια Πολλά σου Δήμητρα, Χρόνια Πολλά Δημήτρη.

Χρόνια Πολλά σου Δήμητρα,

Χρόνια Πολλά Δημήτρη.

Του Αϊ Δημήτρη η γιορτή Χαρά να σας γεμίζει.

Υγεία, Δύναμη και μια ζωή, πολύ πετυχημένη.

Το περιβόλι της βιωτής ολάνθιστο να μένει,

και αγάπη να μοιράζεστε με συγγενείς και φίλους.

Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ

Mario de Andrade (1893 - 1945)

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής  απ'ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα...

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. 

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.

Δεν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωϊσμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ, να είμαι μάρτυρας τών ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι, μετά βίας, συζητούν για το περιεχόμενο και περισσότερο για την... επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους ή τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία,  η ψυχή μου βιάζεται...  Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα....

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.

Που να μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.

Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια την ειλικρίνεια και το ουσιώδες γιατί αυτό είναι που αξίζει στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά τών ανθρώπων...  Άνθρωποι, τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής, τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Από τον Mario de Andrade, ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και μουσικολόγο από τη Βραζιλία.

Εκφράσεις που χάνονται...

Συνηθισμένες εκφράσεις του παρελθόντος που σιγά σιγά χάνονται παραχωρώντας τη θέση τους σε νέες, που έχουν κι αυτές τη δική τους ιστορία, χωρίς όμως των παλιών εκφράσεων τη χάρη και τη φαντασία.

Είσαι μια... τρελοκαμπέρω!

           Εδώ έχουμε μια λέξη που προέρχεται από κύριο όνομα πραγματικού προσώπου -χωρίς καν να το γνωρίζουν ακόμα και πολλοί από όσους την έχουν χρησιμοποιήσει. Μιλάμε για τον χαρακτηρισμό «τρελοκαμπέρω» που έχει την έννοια της απερίσκεπτης, της γυναίκας που κάνει «τρέλες» χωρίς δεύτερη σκέψη. Από πού βγήκε; Από το όνομα ενός εξαιρετικού ανδρός, ο οποίος έμεινε στην ιστορία για την τόλμη, την επιδεξιότητα και τη γενναιότητά του.

Ο γεννημένος το 1883 Δημήτρης Καμπέρος έγινε το 1912 ο πιλότος που πραγματοποίησε την πρώτη πτήση με στρατιωτικό αεροπλάνο στην Ελλάδα. Απέκτησε φήμη για τις παράτολμες επιδείξεις του και για τις ριψοκίνδυνες αποστολές του. Οι συνάδελφοί του τον φώναζαν «Τρελοκαμπέρο». Πέθανε στην κατοχή το 1942 από διαρροή αερίου στο σπίτι του. Η φήμη από τις «τρέλες» του, όμως, παρέμεινε ζωντανή. Στο πέρασμα των χρόνων, η ιστορία ξεθώριασε και η κλητική σταδιακά παρερμηνεύτηκε σε ονομαστική θηλυκού, οπότε και προέκυψε η «τρελοκαμπέρω».

                Μια άλλη περίπτωση κύριου ονόματος που πια χρησιμοποιείται ως ουσιαστικό -εδώ όμως σίγουρα περισσότεροι γνωρίζουν την ιστορία- είναι η λέξη «τόφαλος». Τη χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε κάτι το τεραστίων διαστάσεων, προέρχεται όμως από το όνομα του θρυλικού Πατρινού πρωταθλητή της άρσης βαρών, Δημήτρη Τόφαλου.

Η μαρμάγκα

         Υπάρχουν κάποιες λέξεις που τις χρησιμοποιούμε κι ας γνωρίζουμε στο περίπου -ή στο... καθόλου- τι ακριβώς σημαίνουν. Υπάρχει όμως μια απολύτως λογική μεταφορά πίσω τους. Μια ζεστή μέρα του Αυγούστου, για παράδειγμα, ο καθένας μας μπορεί να «βγάλει την μπέμπελη». Ποια είναι η μπέμπελη; Κάτι καθόλου τροπικό. Η -πεζή- έννοια της λέξης είναι η ιλαρά, όσο για τη φράση στηρίζεται σε γιατροσόφια που έλεγαν ότι για να θεραπευτείς από την μπέμπελη - ιλαρά, πρέπει να ιδρώσεις.

         Μια άλλη περίπτωση είναι η μαρμάγκα, η οποία εμφανίζεται στη φράση «τον έφαγε η μαρμάγκα», που σημαίνει εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη. Μαρμάγκα είναι ένα είδος δηλητηριώδους αράχνης, η οποία αιχμαλωτίζει και εξαφανίζει τα θύματά της χωρίς να αφήνουν πίσω τους κανένα σημάδι...

Ποιος είναι ο αγλέορας;

            Αρχαιοπρεπής είναι η προέλευση του «αγλέουρα» ή «αγλέορα» -όσο κι αν δεν του φαίνεται. Ετυμολογικά αποτελεί παραφθορά του αρχαιοελληνικού «ελλέβορος» (αλλέβουρας - αλλέουρας - αγλέουρας), που είναι το όνομα ενός δηλητηριώδους φυτού με όμορφα κιτρινοπράσινα λουλούδια. Το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο στην επιληψία μέχρι και στην κατάθλιψη, όμως μια άλλη ιδιότητά του ήταν αυτή που το έκανε γνωστό και στη γλώσσα του σήμερα: η πικρή και στυφή γεύση και οσμή του, που προκαλούσε ναυτία και δυσφορία. Αίσθηση ανάλογη με αυτή που μπορεί να έχει κανείς ύστερα από την υπερβολική κατανάλωση φαγητού ή αλλιώς έτσι και φάει τον αγλέορα.

Η Μιχαλού και ο Παντελής

              Αν αναζητήσουμε κάποια από τα πρόσωπα που πιθανόν κι οι ίδιοι έχουμε χρησιμοποιήσει στο λόγο μας προκύπτουν πολλές απορίες: ποια είναι η Μιχαλού και γιατί είναι τόσο κακό να της χρωστάει κανείς ή ποιος είναι ο Παντελής - Παντελάκης μου, που λέει όλο τα ίδια και τα ίδια; Και στις δύο περιπτώσεις, ο μύθος λέει πως υπήρξαν πραγματικά πρόσωπα.

             Για την ιστορία της Μιχαλούς, ωστόσο, υπάρχουν επιφυλάξεις. Η δημοφιλέστερη εκδοχή λέει πως πρόκειται για μια άκαρδη και ανελέητη ταβερνιάρισσα στο Ναύπλιο τα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους, η οποία εξευτέλιζε όσους αδυνατούσαν να εκπληρώσουν τα χρέη τους και είχε μονίμως γραμμένα τα ονόματά τους στον τοίχο του μαγαζιού της - ώστε να τα βλέπουν όλοι. Γι' αυτό και η φράση «χρωστάει της Μιχαλούς» απέκτησε στο πέρασμα των χρόνων τρομακτικές διαστάσεις. Υπάρχουν όμως κάποιες ιστορικές ανακρίβειες που θέτουν την ιστορία υπό αμφισβήτηση.

           Για την περίπτωση του Παντελή που ενέπνευσε τη φράση «τα ίδια, Παντελάκη μου, τα ίδια, Παντελή μου», υιοθετείται ευρέως η εκδοχή που λέει ότι πρόκειται για τον γενναίο Κρητικό Παντελή Αστραπογιαννάκη, ο οποίος πήρε τα βουνά όταν οι Ενετοί κυρίεψαν τη Μεγαλόνησο και τις νύχτες χτυπούσε τους κατακτητές κι έδινε κουράγιο στους συμπατριώτες του, λέγοντας πως το νησί σύντομα θα απελευθερωθεί. Οταν ήλθε η απελπισία, ξεκίνησε και η φράση «τα ίδια, Παντελάκη μου, τα ίδια, Παντελή μου», που χρησιμοποιείται συχνά και σήμερα.

Η ιστορία μιας χυλόπιτας

             Μια πολύ ωραία ιστορία φαίνεται πως κρύβεται πίσω από τη - λυπητερή - φράση «έφαγα χυλόπιτα». Σήμερα αντιστοιχεί περισσότερο στην ερωτική απόρριψη, όμως στο παρελθόν (γύρω στο 1815), ένας εμπειρικός γιατρός από τα Ιωάννινα, ο Παρθένης Νένιμος υποστήριξε πως είχε βρει το φάρμακο για την ερωτική απογοήτευση - που έπεται της απόρριψης. Ηταν ένας σιταρένιος χυλός, μια  χυλό - πίτα, η οποία έπρεπε να φαγωθεί για τρεις μέρες κάθε πρωί με άδειο στομάχι. Θαύματα στους ερωτευμένους μπορεί να μην έκανε, ωστόσο το θαύμα της στη γλώσσα είχε συντελεσθεί.

Καράβια βγήκαν στη στεριά...

            Φτάνουμε σε κάτι χαριτωμένο και διδακτικό που επίσης χρονολογείται από αρχαιοτάτων χρόνων. Η φράση που έχει γίνει και τραγούδι με τίτλο «το νινί σέρνει καράβι» (δεν είναι ακριβώς έτσι, αλλά εν προκειμένω η έννοια -το γυναικείο φύλο- είναι κοινή) ξεκινά από μια επίπονη αλλά δελεαστική συνήθεια που είχαν οι ναυτικοί στην αρχαία Ελλάδα πριν ανοιχτεί ο ισθμος της Κορίνθου. Για να μη χρειαστεί να κάνουν με το πλοίο το γύρο της Πελοποννήσου, έβαζαν τους σκλάβους να σέρνουν τα καράβια από τη στεριά, με δέλεαρ ότι στην Κόρινθο θα μπορούσαν να αφεθούν στα θέλγητρα των διάσημων εταίρων των ιερών της Αφροδίτης. Εκεί,οι ιέρειες μπορούσαν -βάσει νόμου- να προσφέρουν το κορμί τους -ήταν κάτι σαν τα σημερινά Red Lights με τις βιτρίνες στο Αμστερνταμ). Οπότε μπροστά στον πειρασμό της γυναικείας φύσης, ναυτικοί και δούλοι έσερναν τα πλοία από την ξηρά. Διάσημοι για τη σοφία τους οι αρχαίοι κατέληξαν στο γνωστό συμπέρασμα που χιλιάδες χρόνια μετά -κι ενώ πια υπάρχει ο Ισθμός και ουδείς σέρνει καράβια στην Κόρινθο- παραμένει σε ισχύ...

Η αθωότητα της πάπιας

            Οι πάπιες είναι αθώες, τουλάχιστον αυτό το συμπέρασμα βγάζει η ιστορία πίσω από τη φράση «κάνεις την πάπια» που σημαίνει κάνεις τον ανήξερο (ενώ ξέρεις...). Προέρχεται από τη φράση «ποιείς τον παπίαν» που ξεκίνησε τη βυζαντινή εποχή και αφορούσε τη θέση του παπία, του κλειδοκράτορα δηλαδή του παλατιού, ο οποίος όφειλε να είναι εχέμυθος και να μην αποκαλύπτει το παραμικρό, καθώς γνώριζε τα πάντα από όσα συνέβαιναν μέσα στο παλάτι. Κάπως έτσι ξεκίνησε το «ποιείς τον παπίαν» που εξελίχθηκε στο σημερινό πιο απλουστευμένο «κάνεις την πάπια».

Τρως τα νύχια σου για καβγά;

             Εδώ έχουμε μια φράση, η οποία στο ξεκίνημά της κυριολεκτούσε, καθώς αναφερόταν σε ένα από τα αγαπημένα θεάματα Ρωμαίων, αργότερα και Βυζαντινών, την ελευθέρα πάλη, στην οποία απαγορευόταν να υπάρξουν αμυχές με τα νύχια στον αντίπαλο. Οι σκλάβοι αθλητές, πριν βγουν στο στίβο, αναγκάζονταν να κόβουν τα νύχια τους με τα δόντια,οπότε και ξεκίνησε να χρησιμοποιείται η έκφραση «τρώει τα νύχια του για καβγά».

Τα σπάμε -εσαεί...

           Οι αρχαίες συνήθειες είναι μια τεράστια πηγή έμπνευσης για τη σημερινή καθομιλουμένη ακόμα και στις πιο αργκό ή νεανικές εκδοχές της. Χαρακτηριστικό είναι ότι φράσεις όπως «τα σπάσαμε» ή «τα τσούξαμε» που χρησιμοποιούνται ευρέως, έχουν τις ρίζες τους σε έθιμα από την αρχαιότητα. Το πρώτο σχετίζεται με μια συνήθεια των αρχαίων Κρητών να συγκεντρώνονται την παραμονή του γάμου τους σε ένα δωμάτιο, όπου τραγουδώντας και χορεύοντας έσπαγαν πήλινα βάζα. Διασκέδαζαν δηλαδή ή όπως θα λέγαμε και σήμερα «τα έσπαγαν». Οσο για το «τα τσούξαμε», λέγεται πως ξεκίνησε από γυναίκες, οι οποίες ανακάτευαν το κρασί τους με διάφορα βότανα για να γίνει πιο πικάντικο. Αρα το έτσουζαν - από αρχαιοτάτων χρόνων...

---

www.hellinika.gr

www.hellasmagazine.gr