Όταν βρίσκεις σαν λύση την αυτοκτονία, τότε τρέξε γρήγορα, πρέπει να το μοιραστείς. Υπάρχει Πρόβλημα. Μη βαδίζεις στο Σκοτάδι, διάλεξε μιαν αγκαλιά. |
Φίλες και Φίλοι των σελίδων μας, αυτή η σελίδα θέλουμε να είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα. Καλή διάθεση.
Μη βαδίζεις στο Σκοτάδι,διάλεξε μιαν αγκαλιά.
Το γέλιο... μακραίνει τη ζωή!!!
Είναι τέσσερεις φίλες και παίζουν χαρτιά. Μετά από δυο-τρία-τέσσερα ποτάκια η πρώτη απ αυτές λέει:
– Ξέρετε, κορίτσια. Γνωριζόμαστε τόσον καιρό και δεν σας έχω πει το μυστικό μου. Θα σας το πω τώρα, να ξαλαφρώσω! Είμαι κλεπτομανής! Αλλά μην ανησυχείτε, ούτε έχω κλέψει, ούτε θα κλέψω ποτέ από σας. Είσαστε οι καλύτερες φιλενάδες μου.
Η δεύτερη λέει:
– Ξέρετε, κορίτσια. Γνωριζόμαστε τόσον καιρό και δεν σας έχω πει το μυστικό μου. Θα σας το πω τώρα, να ξαλαφρώσω! Είμαι κλεπτομανής! Αλλά μην ανησυχείτε, ούτε έχω κλέψει, ούτε θα κλέψω ποτέ από σας. Είσαστε οι καλύτερες φιλενάδες μου.
Η δεύτερη λέει:
– Αφού έχουμε εξομολογήσεις, ας πω κι εγώ τα δικά μου. Είμαι νυμφομανής! Αλλά μην ανησυχείτε. Ούτε έκανα, ούτε θα κάνω ποτέ σεξ με τους άντρες σας. Είσαστε οι καλύτερες φιλενάδες μου.
– Κι εγώ πρέπει να σας εξομολογηθώ κάτι, λέει η τρίτη. Είμαι λεσβία!
Αλλά μην ανησυχείτε. Ούτε έκανα, ούτε θα κάνω ποτέ σεξ με κάποια από σας. Είσαστε οι καλύτερες φιλενάδες μου.
Η τέταρτη σηκώνεται και λέει:
– Θα σας εξομολογηθώ κι εγώ κάτι. Είμαι κουτσομπόλα! Και τώρα σας ζητάω συγγνώμη, γιατί έχω μερικά πολύ σπουδαία τηλεφωνήματα να κάνω.
– Κι εγώ πρέπει να σας εξομολογηθώ κάτι, λέει η τρίτη. Είμαι λεσβία!
Αλλά μην ανησυχείτε. Ούτε έκανα, ούτε θα κάνω ποτέ σεξ με κάποια από σας. Είσαστε οι καλύτερες φιλενάδες μου.
Η τέταρτη σηκώνεται και λέει:
– Θα σας εξομολογηθώ κι εγώ κάτι. Είμαι κουτσομπόλα! Και τώρα σας ζητάω συγγνώμη, γιατί έχω μερικά πολύ σπουδαία τηλεφωνήματα να κάνω.
ένα είναι το Φάρμακο. μπορείς, αν θέλεις, κι εσύ να το διαλέξεις.
Τόσες ασθένειες τα τελευταία χρόνια.
Τόσος πόνος και τόσα δάκρυα στον Κόσμο.
Πόση ανέχεια μπορεί η κάθε μία, κι ο κάθε ένας,
πόσο μπορεί να αντέξει;
ένα είναι το Φάρμακο.
μπορείς, αν θέλεις, κι εσύ να το διαλέξεις.
πόσες άραγε σταγόνες, φάρμακο αγάπης, θα χρειαστεί;
Τόσος πόνος και τόσα δάκρυα στον Κόσμο.
Πόση ανέχεια μπορεί η κάθε μία, κι ο κάθε ένας,
πόσο μπορεί να αντέξει;
ένα είναι το Φάρμακο.
μπορείς, αν θέλεις, κι εσύ να το διαλέξεις.
πόσες άραγε σταγόνες, φάρμακο αγάπης, θα χρειαστεί;
και που θα βρω το φάρμακο μου να αποκτήσω;
και ποιά πηγή ακένωτη, τούτο το φάρμακο αναβλύζει;
ποιό είναι το δοχείο και πόση αγάπη τάχατες χωρά;
πως θα μπορούσα αλήθεια, μιαν απάντηση να λάβω;
να γονατίσω θέλω, να προσευχηθώ,
υπάρχει κάποιος να με ακούσει;
Θεέ μου, να σε αντικρίσω θέλω, να σου πω,
μήπως Εσύ μπορείς, λιγάκι να μου δώσεις;
.... ... ........ ......... ... .... ..... ....... ...... ...... ......
η Αγάπη ... μέσα μας πηγάζει
και πάντα είναι για εμάς και για τους άλλους,
φάρμακο, που τις πιο πολλές φόρες,
την κάθε αρρώστια γιατρεύει.
Του Θεού η 'Ευδοκία'. Στους Ανθρώπους, Ευλογία!
Οδυσσέα Ελύτη: Αναρωτιέμαι μερικές φορές...
Αναρωτιέμαι μερικές φορές:
Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά,
πως η ζωή μου είναι μία;
πως η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;
Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές,
για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα.
Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο
και την Κυριακή για να ζήσεις.
Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό,
να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές.
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές.
Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος
και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
Και να μη βλέπεις ,πως ακριβώς δίπλα σου
συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες
που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.
Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος
που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου,
την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά,
μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς,
ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.
Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά.
Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς.
Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες,
να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου.
Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή.
Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους.
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα,
ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα,
γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ.
Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα,
στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων,
σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.
(από Το Παράπονο, του Οδ. Ελύτη)
Είπαν… «Επιτυχία & Αποτυχία»
Από: https://kaneenavima.wordpress.com/2015/03/08/
«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη».
«Αν το Α είναι η επιτυχία, τότε ο μαθηματικός τύπος είναι Α=Χ+Υ+Ζ, όπου Χ ίσον δουλειά, Υ ίσον παιχνίδι και Ζ ίσον να κρατάς το στόμα σου κλειστό».«Η επιτυχία είναι να προχωράς από αποτυχία σε αποτυχία, χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου».
«Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα».
«Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της».
«Αυτό που μετράει δεν είναι η επιθυμία σου για να νικήσεις και να πετύχεις. Όλοι έχουν τέτοιες επιθυμίες. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι η αποφασιστικότητά σου να δουλέψεις σκληρά για να εκπληρώσεις την επιθυμία σου να πετύχεις».
«Μόνο αυτοί που τολμούν να αποτύχουν παταγωδώς, μπορούν και να επιτύχουν μεγαλειωδώς».
«Στην ιστορία κάθε επιτυχίας, θα βρεις κάποιον που πήρε μια θαρραλέα απόφαση».
«Πολλοί από τους αποτυχημένους είναι άνθρωποι που δεν κατάλαβαν πόσο κοντά ήταν στην επιτυχία, λίγο προτού τα παρατήσουν».
«Η αποτυχία είναι μια ευκαιρία να ξαναρχίσεις, αλλά αυτή τη φορά πιο έξυπνα».
«Η επιτυχία είναι σαν να είσαι έγκυος: Όλοι σε συγχαίρουν, αλλά κανένας δεν ξέρει πραγματικά πόσες φορές χρειάστηκε να σε πηδήξουν».
(Ανώνυμος)
Κάνε ένα βήμα…και επέστρεψε στη βάση σου!
Από: https://kaneenavima.wordpress.com/2015/06/07/
Είχα καιρό να…επιστρέψω στη βάση μου. Να φορτίσω μπαταρίες, να θυμηθώ τα παλιά, να χαθώ σε γνώριμα βλέμματα, να νιώσω οικεία αγγίγματα και αγκαλιές, να ξεχαστώ με παλιές ιστορίες, να αναπολήσω κοινούς κώδικες επικοινωνίας από το παρελθόν.
Τόσο καιρό που σχεδόν είχα ξεχάσει πώς είναι. Να γελάς με τα «εσωτερικά» αστεία της παρέας, να χώνεσαι στην αγκαλιά των παιδικών σου φίλων, να ξέρεις τί θέλουν να πουν πολύ πριν το σκεφτούν καν, να χορεύεις μαζί τους, να τα πίνετε, να χασκογελάτε και να σας πιάνουν γέλια μέχρι δακρύων και δάκρυα χαράς και νοσταλγίας.
Η καθημερινότητα, τα άγχη και οι αγωνίες της σε κάνουν φορές φορές να ξεχνάς την αρχή σου και να βιάζεσαι να κάνεις βήματα και βήματα και βήματα, ανακαλύπτοντας ένα πρωί πως κανένα βήμα δεν είναι τόσο σημαντικό όσο εκείνο το πρώτο. Εκείνο που σε βοήθησαν να κάνεις οι φίλοι σου, η οικογένειά σου, κοινώς οι «ρίζες» σου.
Στα ζόρια και στα όμορφα θυμήσου τη βάση σου και πότε πότε επέστρεφε σε αυτήν.
Επειδή από εκεί ξεκίνησες….
Επειδή αργά ή γρήγορα πάλι σε αυτήν θα επιστρέψεις!!!
Είχα καιρό να…επιστρέψω στη βάση μου. Να φορτίσω μπαταρίες, να θυμηθώ τα παλιά, να χαθώ σε γνώριμα βλέμματα, να νιώσω οικεία αγγίγματα και αγκαλιές, να ξεχαστώ με παλιές ιστορίες, να αναπολήσω κοινούς κώδικες επικοινωνίας από το παρελθόν.
Τόσο καιρό που σχεδόν είχα ξεχάσει πώς είναι. Να γελάς με τα «εσωτερικά» αστεία της παρέας, να χώνεσαι στην αγκαλιά των παιδικών σου φίλων, να ξέρεις τί θέλουν να πουν πολύ πριν το σκεφτούν καν, να χορεύεις μαζί τους, να τα πίνετε, να χασκογελάτε και να σας πιάνουν γέλια μέχρι δακρύων και δάκρυα χαράς και νοσταλγίας.
Η καθημερινότητα, τα άγχη και οι αγωνίες της σε κάνουν φορές φορές να ξεχνάς την αρχή σου και να βιάζεσαι να κάνεις βήματα και βήματα και βήματα, ανακαλύπτοντας ένα πρωί πως κανένα βήμα δεν είναι τόσο σημαντικό όσο εκείνο το πρώτο. Εκείνο που σε βοήθησαν να κάνεις οι φίλοι σου, η οικογένειά σου, κοινώς οι «ρίζες» σου.
Στα ζόρια και στα όμορφα θυμήσου τη βάση σου και πότε πότε επέστρεφε σε αυτήν.
Επειδή από εκεί ξεκίνησες….
Επειδή αργά ή γρήγορα πάλι σε αυτήν θα επιστρέψεις!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
---------- Προωθημένο μήνυμα ---------- Από: To Xamogelo tou Paidiou < hamogelo.newsletter@gmail.com > Ημερομηνία: 11 Μαρτίου 2010 7:...
-
Εσεις, εμεις και οι άλλοι Ο Ιωάννης Γ. Μιχαηλίδης https://www.olivemagazine.gr/…/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%...
-
Πλούταρχος (92 π.Χ.): “Περὶ τοῦ μὴ δεῖν δανείζεσθαι” «Το δανείζεσθαι της εσχάτης αφροσύνης και μ...