Είπαν… «Επιτυχία & Αποτυχία»

Από: https://kaneenavima.wordpress.com/2015/03/08/


images (1)
«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη».
«Αν το Α είναι η επιτυχία, τότε ο μαθηματικός τύπος είναι Α=Χ+Υ+Ζ, όπου Χ ίσον δουλειά, Υ ίσον παιχνίδι και Ζ ίσον να κρατάς το στόμα σου κλειστό».
«Η επιτυχία είναι να προχωράς από αποτυχία σε αποτυχία, χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου».
«Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα».
«Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της».
«Αυτό που μετράει δεν είναι η επιθυμία σου για να νικήσεις και να πετύχεις. Όλοι έχουν τέτοιες επιθυμίες. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι η αποφασιστικότητά σου να δουλέψεις σκληρά για να εκπληρώσεις την επιθυμία σου να πετύχεις».
«Μόνο αυτοί που τολμούν να αποτύχουν παταγωδώς, μπορούν και να επιτύχουν μεγαλειωδώς».
«Στην ιστορία κάθε επιτυχίας, θα βρεις κάποιον που πήρε μια θαρραλέα απόφαση».
«Πολλοί από τους αποτυχημένους είναι άνθρωποι που δεν κατάλαβαν πόσο κοντά ήταν στην επιτυχία, λίγο προτού τα παρατήσουν».
«Η αποτυχία είναι μια ευκαιρία να ξαναρχίσεις, αλλά αυτή τη φορά πιο έξυπνα».
«Η επιτυχία είναι σαν να είσαι έγκυος: Όλοι σε συγχαίρουν, αλλά κανένας δεν ξέρει πραγματικά πόσες φορές χρειάστηκε να σε πηδήξουν».
(Ανώνυμος)

Κάνε ένα βήμα…και επέστρεψε στη βάση σου!

Από: https://kaneenavima.wordpress.com/2015/06/07/



130
Είχα καιρό να…επιστρέψω στη βάση μου. Να φορτίσω μπαταρίες, να θυμηθώ τα παλιά, να χαθώ σε γνώριμα βλέμματα, να νιώσω οικεία αγγίγματα και αγκαλιές, να ξεχαστώ με παλιές ιστορίες, να αναπολήσω κοινούς κώδικες επικοινωνίας από το παρελθόν.
Τόσο καιρό που σχεδόν είχα ξεχάσει πώς είναι. Να γελάς με τα «εσωτερικά» αστεία της παρέας, να χώνεσαι στην αγκαλιά των παιδικών σου φίλων, να ξέρεις τί θέλουν να πουν πολύ πριν το σκεφτούν καν, να χορεύεις μαζί τους, να τα πίνετε, να χασκογελάτε και να σας πιάνουν γέλια μέχρι δακρύων και δάκρυα χαράς και νοσταλγίας.
Η καθημερινότητα, τα άγχη και οι αγωνίες της σε κάνουν φορές φορές να ξεχνάς την αρχή σου και να βιάζεσαι να κάνεις βήματα και βήματα και βήματα, ανακαλύπτοντας ένα πρωί πως κανένα βήμα δεν είναι τόσο σημαντικό όσο εκείνο το πρώτο. Εκείνο που σε βοήθησαν να κάνεις οι φίλοι σου, η οικογένειά σου, κοινώς οι «ρίζες» σου.
Στα ζόρια και στα όμορφα θυμήσου τη βάση σου και πότε πότε επέστρεφε σε αυτήν.
Επειδή από εκεί ξεκίνησες….
Επειδή αργά ή γρήγορα πάλι σε αυτήν θα επιστρέψεις!!!