| ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ
Το 2009 ένα νέο σπίτι φιλοξενίας του συλλόγου ξεκίνησε τη λειτουργία του. Ένα σπίτι ξεχωριστό αφού δημιουργήθηκε για λίγα παιδιά που έχουν υποστεί την αδιαφορία, την εγκατάλειψη και την ασθένεια ταυτόχρονα. Πρόκειται για ένα διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους, το οποίο περιήλθε στην ιδιοκτησία του συλλόγου από κληρονομιά. Ο χώρος ανακαινίστηκε και ήμασταν υπό σκέψη πως θα μπορούσαμε να το αξιοποιήσουμε καλύτερα. Ως διαμέρισμα σκεφτόμασταν ότι θα ήταν δύσκολο να γίνει σπίτι φιλοξενίας παιδιών. Από την άλλη οι οικονομικές ανάγκες του συλλόγου αυξάνονταν μέρα με τη μέρα και ίσως μια άλλη μορφή αξιοποίησης αποδεικνύονταν πιο συμφέρουσα για τα παιδιά μας.... Τότε δεχτήκαμε ένα αίτημα φιλοξενίας διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Ένα δίχρονο αγοράκι στο νοσοκομείο «Αγία Σοφία» μεγαλώνει εκεί, στο Ογκολογικό τμήμα, χωρίς την οικογένειά του, μιας και η μητέρα του το εγκατέλειψε λίγους μήνες μετά τη γέννησή του. Αμέσως μόλις διαγνώσθηκε ότι το παιδί πάσχει από μια πάρα πολύ σοβαρή ασθένεια. Ο μικρός πάλεψε, αγωνίστηκε και τα κατάφερε. «Είναι σχεδόν καλά», μας διαβεβαίωσαν από το νοσοκομείο. «Πρέπει να πάει στο σπίτι του και απλά να έρχεται για τις θεραπείες. Αλλά σπίτι δεν υπάρχει». Ήταν λίγο πριν το Πάσχα του 2009. Όλοι συγκινηθήκαμε, αλλά λύση δε μπορούσαμε να βρούμε καθώς ο μικρός δε θα έπρεπε να μένει με άλλα παιδιά. Έπρεπε, να αποφύγουμε με κάθε τρόπο το ενδεχόμενο λοίμωξης ή και απλής ίωσης ακόμη. Τότε σκεφτήκαμε το διαμέρισμα. Ήταν πραγματικά ένα ασφαλές καταφύγιο για το μικρό. Επίσης, είχε το πλεονέκτημα να απέχει ελάχιστα από το Νοσοκομείο Παίδων κάτι που θα έκανε την πρόσβαση εκεί πιο εύκολη και γρήγορη.  Δε διστάσαμε ούτε στιγμή. Ξεκινήσαμε της τελευταίες εργασίες και σε λίγες μέρες το παιδί γνώρισε, για πρώτη φορά στη ζωούλα του, ένα αληθινό σπίτι.
Η οικονομική αξιοποίηση του διαμερίσματος δεν έγινε φυσικά ποτέ. Το αντίθετο, υπάρχει πολύ μεγαλύτερο κόστος καθώς απασχολούνται 4 άτομα σε βάρδιες που φροντίζουν το παιδί μας με τον καλύτερο τρόπο. Έγινε όμως η καλύτερη αξιοποίηση αγάπης και προσφοράς. Για άλλους ίσως να είναι πολυτέλεια. Για μας είναι ανάγκη. Ξεπεράσαμε και οι ίδιοι τα όρια του δικού μας συλλόγου, που τελικά δε θέλουμε να έχει κανένα όριο όταν πρόκειται να χαρίσουμε ένα ακόμη παιδικό χαμόγελο, όταν πρόκειται να χαρίσουμε αγάπη, ασφάλεια, ελπίδα και ένα σπιτικό, που όλοι το δικαιούμαστε. Στο παιδί μας παρέχεται ιδιαίτερη ιατρική φροντίδα, αλλά και δημιουργική απασχόληση, διασκέδαση και ψυχαγωγία. Επισκέπτεται παιδότοπους, λαμβάνει μέρος σε εκδηλώσεις και δέχεται επισκέψεις από φίλους και εθελοντές μας έχοντας πάντα υπ' όψιν την κατάσταση της υγείας του. Όταν χρειαστεί, και ελπίζουμε όχι σύντομα, θα μοιραστεί το σπίτι του και με άλλα παιδιά που βρέθηκαν σε παρόμοια θέση και δέχτηκαν στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής τους, τη στιγμή της ασθένειας την πιο σκληρή συμπεριφορά από τους ίδιους ανθρώπους που τα έφεραν στον κόσμο. Το Χαμόγελο του Παιδιού καλείται να γίνει για τα παιδιά αυτά όχι μόνο συμπαραστάτης αλλά και οικογένειά τους. Καλούμαστε να είμαστε σταθερά δίπλα τους και να τους δείξουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής, το χαμόγελο, το παιχνίδι, τον κόσμο έξω από τα ψυχρά δωμάτια ενός νοσοκομείου. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς που με το έμπρακτο ενδιαφέρον και τη στήριξή σας μας δίνετε τη δυνατότητα να εξασφαλίσουμε ένα ζεστό περιβάλλον για να φροντίσουμε και να σταθούμε δίπλα σ' αυτά τα ξεχωριστά παιδιά που τόσο το έχουν ανάγκη. | 
Πλούταρχος (92 π.Χ.): “Περὶ τοῦ μὴ δεῖν δανείζεσθαι” «Το δανείζεσθαι της εσχάτης αφροσύνης και μ...
