




Φίλες και Φίλοι των σελίδων μας, αυτή η σελίδα θέλουμε να είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα. Καλή διάθεση.
Είναι δυο τύποι στο γραφείο και μια μέρα ο ένας βλέπει τον άλλο να φορά ενα σκουλαρίκι.
Ξέροντας πως είναι γενικά συντηρητικός τύπος, παραξενεύεται, και τον ρωτάει:
- “Καλά ρε συ, σκουλαρικάκι?”
- “…Ναι, ναι..” απαντά ο άλλος, φανερά ενοχλημένος.
Του την έχει δώσει η περιέργεια του πρώτου, οπότε μετά από ώρα:
- “Καλά, από πότε φοράς σκουλαρίκι; Δεν το φανταζόμουν ποτέ!”
Οπότε ο άλλος:
- “Ούτε γω το φανταζόμουν, αλλά έλα που το βρήκε η γυναίκα μου στο αυτοκίνητο..”
|
|
Αγαπητοι μου φιλοι,
Θελω να σας ενημερωσω για κατι που μου συνεβη σημερα στη 1.00 το πρωι μετα τα μεσανυχτα.
Ισως ετσι βρεθειτε προετοιμασμενοι για κατι αντιστοιχο που ισως σας συμβει.:
Χτυπησε το τηλεφωνο και μια ανδρικη φωνη με πληροφορησε οτι καλει απο το Ιπποκρατειο
Νοσοκομειο οπου βρισκεται εκει σε κρισιμη κατασταση ατομο συγγενικο μου, πρωτου βαθμου
συγγενειας, πιθανον γυιος μου η αδελφος μου. Μου ειπε οτι δεν εχει μοναδες στο κινητο και
μου εδωσε τον αριθμο του νοσοκομειου για να καλεσω και να ζητησω το γιατρο κυριο Μιχαηλιδη.
Επειδη το παιδι μου ζει και εργαζεται στην Αμερικη αναστατωθηκα και καλεσα αμεσως και μου
απαντησε η ιδια ανδρικη φωνη . Μου ειπε οτι με συνδεει με την κ.Τρανταφυλλου η οποια μου
ειπε οτι προκειται για το γυιο μου.Της ειπα οτι προκειται για λαθος γιατι το παιδι μου ζει στο
εξωτερικο και οτι δεν επροκειτο να ερθη. Τοτε μου ειπε οτι τον εφεραν κατευθειαν απο το
αεροδρομιο με νυχτερινη πτηση και επειδη δεν ειχαν μοσχευμα εκει βρεθηκε εδω και γιαυτο
τον εφεραν σε κρισιμη κατασταση.
Στις επιμονες ερωτησεις μου για την ταυτοτητα του αρρωστου μου ειπε να τηλεφωνησω
στο εξωτερικο για να μου επιβεβαιωσουν οσα ελεγε.Σε αλλοφρονα κατασταση καλεσα το κινητο
του παιδιου μου και ω του θαυματος μου απαντησε η ιδια ανδρικη φωνη .
Αρχισα να καταλαβαινω οτι κατι δεν πηγαινε καλα.Τοτε εκλεισα το τηλεφωνο και καλεσα ενα αριθμο
φιλου του γυιου μου απο το κινητο μου που εγραψε "κλησις μη επιτρεπτη".Συνεχισα να καλω αλλους
αριθμους με το ιδιο αποτελεσμα
.Συνηδειτοποιησα τοτε οτι δεν ειχα τροπο να καλεσω οποιονδηποτε αριθμο και εννοιωσα ανισχυρη
και απελπισμενη.
Προσπαθωντας ξανα και ξανα καποια στιγμη απελευθερωθηκαν τα τηλεφωνα μου και πηρα το
παιδι μου και αφου βεβαιωθηκα οτι ΖΕΙ και ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ προσπαθησα να παρω την αστυνομια
Καλλιθεας για τη συνεχεια. Δεν θα σας κουρασω να σας περιγραψω με ποση δυσκολια και υστερα
απο 10 περιπου τηλεφωνηματα καταφερα να πετυχω καποιο υπευθυνο στο Τμημα Ασφαλειας.
Η ειδηση ειναι οτι υπαρχει καποιο κυκλωμα με μεγαλη δυναμη και ισχυρα μηχανηματα που
μπλοκαρει τηλεφωνα , οχι απο τα "καφαο", αλλα εξωτερικα με σκοπο να αποσπασει χρηματα δηθεν
για νοσηλεια. Μου ειπαν επισης οτι δεν εχει σταθει δυνατον να τους εντοπισουν.Επισης το ιδιο
κανει και για την υπαρξη τυχον κινητων ακυρωνοντας τη δυνατοτητα λειτουργιας των.
Το τηλεφωνο του δηθεν" Ιπποκρατειου" ειναι καταγραμμενο ως απορρητο καθως και η αρχικη κληση.
Επειδη κανεις δεν εχει ειδοποιησει τους πολιτες για ολα αυτα, το κανω εγω........
Η παραγωγικότητα του ελληνικού κράτους
Συνολικός πληθυσμός της χώρας : 10.000.000Ο Φώτης, ένας 35άρης εργένης που μένει μόνος του σε διαμέρισμα πολυκατοικίας, λίγες μέρες μετά τη γιορτή του δέχεται ένα μεγάλο κουτί ως δώρο από έναν άγνωστο αποστολέα.
Το ανοίγει και βλέπει ότι μέσα στο κουτί ήταν ένας παπαγάλος. «Ωραία», σκέφτεται, «ένα πανέμορφο πουλί για συντροφιά είναι ό,τι πρέπει».
-Μιλάς καθόλου; ρωτάει χαμογελαστός τον παπαγάλο.
-Τι λε ρε καραγκιόζη; -του λέει ο παπαγάλος- εγώ αν μιλάω ή εσύ ρε μπούφο που δεν μπορείς να ολοκληρώσεις ένα νόημα, ρε βλήμα, ρε έτσι., ρε αλλιώς.. κ.λπ ένα υβρεολόγιο απίστευτο, σα ναύτης στο λιμάνι του Γκαμπές.
Ο Φώτης τα έχασε.
-Σε παρακαλώ, λέει στον παπαγάλο, σταμάτα μας ακούει η γειτονιά.
-Σε πειράζει η γειτονιά, ρε κακομοίρη -φωνάζει ο παπαγάλος- και δεν σε πειράζει που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από τον καναπέ, παράσιτο, καμένε, ρε έτσι, ρε αλλιώς και πάλι ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο με όλο και μεγαλύτερη ένταση φωνής.
Ο Φώτης δεν ήξερε τι να κάνει. Προσπαθούσε να σταματήσει τον παπαγάλο αλλά εκείνος τον έβριζε φωνάζοντας όλο και περισότερο. Στην απόγνωσή του ανοίγει το πορτάκι και σπρώχνει τον παπαγάλο στην κατάψυξη του ψυγείου.
Ο παπαγάλος και μέσα από την κατάψυξη συνέχιζε να βρίζει. Ξαφνικά μετά από 3 λεπτά ο παπαγάλος σταμάτησε και απλώθηκε σιωπή. Ο Φώτης ανακουφίστηκε στην αρχή αλλά αμέσως σκέφτηκε: «Ρε συ το σκότωσα το πουλί. Εντάξει βρίζει αλλά όχι και να το σκοτώσω. Μπορώ να το επιστρέψω».
Άνοιξε αμέσως την κατάψυξη. Ο παπαγάλος βγήκε με σοβαρό ύφος και ψιλοτρέμοντας είπε: «Λυπάμαι για την επιθετική συμπεριφορά μου και ζητώ συγγνώμη γι αυτή. Ομολογώ ότι παρεκτράπηκα και δηλώνω ότι θα κάνω προσπάθεια να διορθωθώ στο μέλλον».
Ο Φώτης έμεινε άναυδος για μια στιγμή. Πριν προλάβει να ρωτήσει τι συνέβη, ο παπαγάλος τον ρώτησε: «Μπορώ να μάθω τι σου είχε κάνει το κοτόπουλο;;;;;;;;».
Ο George Carlin λέει για τα γηρατειά! (Απόλυτα Διαυγές)
Οι απόψεις του George Carlin's για τα γηρατειά
Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά; Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά..
«Πόσων ετών είσαι;», «Είμαι τέσσερα και μισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό. Είσαι τέσσερα και μισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί.
Μπαίνεις στην εφηβεία, και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόμενο αριθμό, ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά.
«Πόσων ετών είσαι;» «Θα γίνω 16!» Μπορεί να είσαι 13, αλλά έ, θα γίνεις 16! Και τότε έρχεται η καλύτερη μέρα της ζωής σου!Γίνεσαι 21. Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία.ΓΙΝΕΣΑΙ 21.. ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!!
Αλλά τότε περνάς στα 30. Ωωωω, τί έγινε εδώ; Ακούγεσαι σαν χαλασμένο γάλα! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ, έπρεπε να τον πετάξουμε. Δεν έχει πλάκα πια, είσαι απλά ένας ξινισμένος λουκουμάς. Τι πάει στραβά; Τί άλλαξε;
ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, και τότε ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40. Ουάου! Πάτα φρένο, όλα σου ξεγλυστρούν. Πριν να το καταλάβεις,ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και τα όνειρά σου χάνονται...
Αλλά! για περίμενε!!! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60. Δεν πίστευες ότι θα τα έφθανες!
Οπότε ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30,ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60.
Έχεις αναπτύξει τόσο μεγάλη ταχύτητα που ΧΤΥΠΑΣ τα 70! Μετά απ'αυτό, η κατάσταση είναι μέρα με τη μέρα. ΧΤΥΠΑΣ την Τετάρτη!
Μπαίνεις ! στα 80 και κάθε μέρα είναι ένας πλήρης κύκλος. ΧΤΥΠΑΣ το γεύμα. ΠΕΡΝΑΣ στις 4:30.. ΦΘΑΝΕΙΣ την ώρα του ύπνου. Και δεν τελειώνει εκεί. Στα 90 σου, αρχίζεις να οπισθοδρομείς. «Ήμουν ΜΟΛΙΣ 92».
>
Και τότε κάτι παράξενο συμβαίνει. Εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα 90, ξαναγίνεσαι μικρό παιδί. «Είμαι 92 και μισό!».
>
Μακάρι να φθάσετε όλοι στα υγιή 100 και μισό!!
>
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ
>
1. Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς..Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία, το βάρος και το ύψος. Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι'αυτά. Γι'αυτό τους πληρώνετε άλλωστε.
2. Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους. Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.
3. Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου».Και το επίθετο του διαβόλου είναιΑλτζχάιμερ.
4.Απολαύστε τα απλά πράγματα.
5.Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.
6.Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.
7.Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.
8.Να τιμάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.
9.Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά, ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή.
10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:
Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα
Κι αν δεν στείλετε το παρόν σε τουλάχιστον 8 άτομα - ποιος νοιάζεται; Αλλά μοιραστείτε το με κάποιον. Όλοι χρειαζόμαστε να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο κάθε μέρα!!
Το ταξίδι της ζωής δεν είναι για να φθάσουμε στον τάφο με ασφάλεια σ'ένα καλοδιατηρημένο σώμα, αλλά κυρίως για να ξεγλυστρούμε προς όλες τις πλευρές, πλήρως εξαντλημένοι, φωνάζοντας «...ρε γαμώτο.....τί βόλτα!».